|
|
Eigentijdse muziek
De toenemende theoretisering van de moderne twintigste-eeuwse westerse klassieke muziek leidde ertoe dat zij zich steeds verder afzonderde van het publiek en slechts toegankelijk was voor een kleinere groep ingewijden. Waar rock-'n-roll en jazz muziekgenres waren zonder status, hoofdzakelijk omdat het van oorsprong 'zwarte muziek' was, veranderde de culturele waardering voor popmuziek eind jaren zestig sterk.
Toonaangevend waren The Beatles door als eerste een koppeling te maken tussen popmuziek en klassieke muziek: het liedje Yesterday was popmuziek met een klassieke benadering in uitvoering. In 1967 sloegen de Beatles wederom een brug tussen kunst-voor-het-volk en kunst-voor-de-elite met het album Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band, waarop wederom veel schakelingen met de klassieke muziek werden gelegd. Niet langer werd popmuziek als lage kunst en klassieke muziek als hoge kunst beschouwd.
Strikte scheiding tussen verschillende muziekvormen is sinds die tijd soms moeilijk te trekken: allerlei stijlen en genres vermengen zich met elkaar. Enkele voorbeelden:
* Minimal music komt zowel in de popmuziek als in de klassieke muziek voor.
* Psychedelische rock en progressive rock lijken op esthetisch vlak in veel aspecten op werk van modernistische componisten.
* Symfonische rock is popmuziek met symfonische arrangementen.
* Experimentele muziek heeft vele cross-over elementen en kan zich breedschalig manifesteren als experimentele rock, ambient tot aan aleatorisch gecomponeerde muziek.
Misschien zullen musicologen over - laten we zeggen - 100 jaar perfect aan kunnen geven wat er precies in ons tijdsgewricht gebeurde met de kunstvorm muziek en is dan pas duidelijk dat we vandaag de dag toch een bepaalde kant opgaan. We zitten er echter middenin en kunnen de zaken nog niet echt overzien. Spannend!
|
